Кездесу Мен Қоштасу

Неліктен ерлі-зайыптылардың арасындағы отбасылық бақыт, өзара түсіністік пен махаббат уақыт өте келе суый бастайды?

Адамның бәрі бір-біріне ұқсас болса, өмірге тек біржақты көзқараспен қарайтын болса тіршіліктің не қызығы бар?

Онда бәріміз жалғаннан баз кешіп кетер едік. Өмірдің мәні күнгей мен көлеңкесінде, ақ пен қарасын да, шаттығы мен мұңында емес пе?

Қалайша осы жолды бірге кешіп, ыстығы мен суығына бірге көне жүріп өмір сүруге болмай ма? Түбінде қоштасатын болсақ, біз неге кездесеміз?